Dužina staze: 4.192 m
Broj krivina: 13
Broj trka: 8
Rekord kruga: 1m10.399 – Rubens Barrihello, Ferrari (2004)
Indianapolis Motor Speedway je trkačka staza koja se nalazi u Spidveju, Indijani (enklava predgrađa Indijanapolisa) u Sjedinjenim Američkim Državama. To je dom trka Indijanapolis 500, a ranije je bio dom Velike Nagrade Sjedinjenih Američkih Država. To je ujedno najveće sportsko borilište na svetu.
Staza je izgrađena 1909. Godine i bila je druga namenski napravljena, nagnuta ovalna trkačka staza posle Brooklandsa i prva koja se zvala ‘speedway’. To je treća najstarija stalna automobilska trkačka staza na svetu, iza Brooklandsa i Milvoki Mile-a. Sa stalnim kapacitetom od 257.325 sedećih mesta, ovo je sportsko borilište sa najvećim kapacitetom na svetu.
Staza se smatra relativno ravnom po američkim standardima. Pravougaono-ovalnog je oblika, duga je 4,0 km, sa dimenzijama koje su ostale suštinski nepromenjene od izgradnje. Ima dva pravca od 1.000 m, četiri geometrijski identična skretanja od 400 m, povezana sa dva kratka pravca od 200 m.
Moderna konfiguracija za Formulu 1 u unutrašnjosti staze je završena 2000. Godine. Ta varijanta je duga 4,192 km i obuhvata deo ovala, uključujući glavni pravac i jugoistočnu krivinu. Ova konfiguracija se menjala 2008. i 2014. godine, a cilj je bio da se staza prilagodi motociklističkim trkama, kao i da se poboljša kvalitet samog trkanja. Sve u svemu, prostor koji staza danas zauzima se proširio sa prvobitnih 1,3 km2 na površinu od preko 2,3 km2. Staza je uvrštena u Nacionalni registar istorijskih lokaliteta 1975. godine i proglašena je nacionalnim istorijskim obeležjem 1987. Godine. To je jedina takva lokacija koja je povezana sa istorijom automobilskih trka.
Pored Indijanapolisa 500, spidvej je domaćin i NASCAR-ovih Verizon 200 i Penzoil 150 trka. Od 2000. do 2007. speedway je bio domaćin Velike Nagrade Formule 1 Sjedinjenih Država, a od 2008. do 2015. Se na njoj vozio Moto GP.
Na teritoriji spidveja je i muzej staze, koji je otvoren 1956. godine, i u njemu se nalazi Kuća slavnih. U okviru kompleksa je i golf teren Brickyard Crossing, koje je prilikom otvaranja 1929. bilo poznato kao Speedway golf teren. Ova lokacija je među najposećenijim atrakcijama Indijanapolisa i godišnje je poseti milion gostiju.
Speedway je služio kao mesto za ceremonije otvaranja Panameričkih igara 1987. Staza nosi nadimak “Ciglana”, a garažna zona je poznata kao Benzinska aleja.
Formula 1
1998. godine Tony George je uspeo da F1 vrati na Američko tle posle 7 godina odsustva. 2 godine renoviranja i nove izgradnje dovele su do prve VN SAD-a u novom milenijumu. 2000-te godine trka u Indijanapolisu je doživela ogroman uspeh, a 2001. na tribinama staze bilo je čak 185.000 gledalaca, a trka F1 je bila prvi veliki sportski događaj na Američkom tlu posle terorističkog napada 11 septembra 2001 godine.
Trka se vozila u smeru kazaljke na satu kao i većina tadašnjih trka, a najzanimljiviji sektor na stazi bio je poslednji, jer se sa unutrašnje staze izlazilo na oval i potom na dugačak pravac, gde su bolidi F1 dostizali brzine i preko 350 km/h, ali i najduže vreme provedeno sa punim gasom – čak 22 sekunde. Trka održana 2002. godine ostala je u pamćenju po tome što su Ferrarijevi vozači, Michael Schumacher i Rubens Barrichello, prošli liniju cilja sa razmakom od svega 0.11 sekundi.
2005. godine se vozila verovatno najbizarnija VN SAD ikada. Pošto su u to vreme postojala dva dobavljača guma (Bridgestone i Michelin) svega 6 bolida je startovalo i završilo trku. Zbog problema koje su imale Michelin gume nijedan tim koji je koristio gume Francuskog proizvođača nije startovao trku jer je Michelin proglasio gume nesigurnim, pa je 6 povuklo svoje vozače sa starta VN SAD nakon kruga za zagrevanje. Na kraju trke Ferrari je završio na 1. i 2. mestu, dok je prvi i jedini put na podijumu te godine završio i Jordan tim.
Naredne godine VN SAD je bila u opasnosti da bude izbačena iz kalendara F1, ali je na nacionalni praznik Amerike 4. juli ipak održana. Scott Speed je u to vreme bio vozač Toro Rosso tima, a postao je i prvi Amerikanac koji je vozio u F1 od 1993. godine i Michaela Andrettija u McLarenu. Speed je takođe postao prvi Amerikanac posle Eddi Cheawera 1989. godine, koji je završio VN SAD.
Tokom GP-ja 2006. godine Bernie Ecclestone je izjavio kako mu nije bitno da li će naredne godine F1 biti vožena u Americi, ali da ne bi imao ništa protiv da se ugovor sa Indianapolisom produži. Iako je ugovor produžen to nije trajalo dugo, i već 2008. godine VN SAD nestaje sa kalendara. Međutim Bernie Ecclestone je iste godine uspeo da potpiše ugovor u kome se navodi da će se F1 vratiti u Ameriku 2012., ali na potpuno novu stazu u Ostinu u državi Teksas.
